İnsanlığın çok ilerlediği, zamanın su gibi akıp gittiği bir süreçten sonrası… sene 2436. İnsanlık Balkan Yıldız sistemi’ne yerleşeli 350 yıldan fazla zaman geçmiş. Burası fazla barışçıl ve sorunsuz bir yaşam vaat ediyor gibi görünse de, rüzgar kolayca yön değiştirebiliyor.
Aileleriyle mutlu bir hayat süren ikizler Thor ve Rai’nin güzel günleri, bir gün anne ve babalarının katledilmeleriyle cehenneme döner. Ebeveynlerinin öldürülmesinden kısa bir süre sonra, ikizler de kaçırılır ve Chimera adı verilen bir sürgün gezegenine (hapishane olarak dizayn edilmiş bir gezegen) bırakılırlar.
Bu gezegende iyilik ve kötülük, ölçülebilir ve kontrol edilebilir değerlerin çoktan dışına çıkmıştır. Yaşayan her şey, yaşamına devam etmek için diğer canlıları avlamakla uğraşmaktadır. Şimdi ikizlerimiz, buradan nasıl kurtulacaklarının planlarını yapmalıdır.
Tabi keşke her şey bu kadar kolay ve rahat olabilse. Daha ilk dakikada, bu gezegenin onlara düşünmek için bile fırsat vermeyeceğinin farkına varırlar ve bir ölüm kalım mücadelesi başlar. İkizlerden biraz daha cevval olan Thor, kardeşi Rai’yi korumak için elinden geleni yapar ama maalesef daha serinin başında Rai ölür.
Rai’yi kaybetmenin acısıyla yıkılan Thor, gezegen hakkında çeşitli bilgiler edinirken, buradan kurtulmak için de gerekenlerle karşılaşacaktır.
Chimera’nın bir kuralı vardır. Eğer “Jyu-oh-Sei”, yani oranın kralı olmayı başarabilirseniz, tekrar normal hayatınıza dönmek üzere bu gezegenden ayrılabilirsiniz. Ama kral olmak istiyorsanız, elinizi kana bulamak zorundasınız.
Thor da aklında bu düşünceyle Ochre Loncası’na katılır. Gerçi tam katılır da diyemiyorum. Tiz adında bir kız onu Ochre’ye götürür ve Thor’u gelecekteki kocası ilan eder. Böylece Thor fazla da düşünme fırsatı olmadan loncaya katılmış olur.
Bundan sonrası da aksiyon ve final.
Jyu-oh-Sei benim çok beğendiğim ama kısa tutmak için harcandığını düşündüğüm yapımlardan bir tanesi. Eğer izlerseniz fark edeceğiniz gibi, Thor’un hikayesi sert ve acımasız başlıyor. O bölümleri ve son kısmın bağlanmaya çalışıldığı bölümleri izlemek çok keyifli. Hatta nefes kesici bile diyebiliriz. Ama bunlar için fazladan bölüm harcayınca, serinin sonunu bağlamak için çok kısa vakit kalmış. Gene de gideri var tabi.
Serinin giriş ve bitiş müzikleri güzel. Genel olarak albümünü de beğendim. En azından iki ya da üç şarkısını uzunca bir süre telefon melodim olarak da kullandım hatta.
Animasyonlarda da sıkıntı yok. Renk seçimleri ve zıtlıklar insanın kafasını karıştırmadan odak noktalarını belirliyor. Sadece bazen çabuk geçen sahnelerde tekrarlar var gibi geldi ama kusur aramayan adamın gözüne çarpmaz bile.
İzlenir bu izlenir.
Bölümler:
| Fate |
| Ochre Ring |
| Ally |
| Challenge |
| Duel |
| Blanc Ro |
| Independence |
| The Depths |
| Beast King |
| Nightmare |
| Hope |
“Hoşuma Giden Şeyler”in kralı… Dededen Beşiktaş taraftarı… Anime izler, altyazılarla uğraşır.
